De weg door de kosmische nacht

Zeven kosmische cycli komen rond deze tijd tot een einde om opnieuw te beginnen. De kortste daarvan is het meest bekend, dat is de overgang van het Vissen naar het Aquarius tijdperk. Dat is een cyclus van 2160 jaar.
De langstdurende cyclus van de zeven cycli duurt 40.000 jaar. Dat deze cycli tegelijkertijd eindigen en dus opnieuw beginnen is daarom een zeldzaam fenomeen. Dat gebeurt eenmaal in de 300.000 jaar.
 

In de nu aflopende kosmische nacht was het de bedoeling dat we ons steeds verder met de materie zouden verbinden. Van oorsprong zijn we lichtwezens. Om ons met de materie te kunnen verbinden moesten we daarom ons trillingsgetal verlagen.
 

Om deze ontwikkelingsweg te kunnen gaan, hebben we het Goddelijk Licht als het ware de rug toegekeerd en zijn de kosmische nacht ingegaan. We hebben elkaar als mensheid daarbij geholpen door elkaar te verzwakken met allerlei vormen van strijd van oorlogen tot huwelijkse ruzies. Door deze verzwakking konden we ons trillingsgetal verlagen en ons steeds meer met de materie verbinden.
 

Het is een zware weg geweest waar we veel geestelijke trauma’s en angsten aan over gehouden hebben.

Ontwikkeling

Uit het bovenstaande blijkt dat de ontwikkelingsrichting van de kosmische nacht en dag lijnrecht tegenover elkaar staan. We gaan van donker naar licht, van primair gericht zijn op materie naar primair gericht zijn op het Goddelijke, van angst en trauma’s naar liefde en eenheid.
 

Om deze ommezwaai te kunnen maken moeten we ons ego zoveel mogelijk oplossen en ons stap voor stap steeds verder openstellen voor de immense kracht van het Goddelijke.

Het resultaat is prachtig en verrijkend, maar we moeten hiervoor door veel ontwikkelingen.

Lees meer over de kosmische dag en liefdesrelaties

Visie


Volgens onze visie hebben de huidige ingrijpende veranderingen in onze maatschappij alles te maken met de overgang van de kosmische nacht naar dag.

Steeds meer mensen zien dat alleen welvaart geen geluk brengt en gaan zoeken naar wie zij zijn en de zin van het leven. Dit is een ommekeer waarbij mensen zich niet meer puur naar buiten richten, zoals bij welvaart vergaren gebeurt, maar zich naar binnen keren om te onderzoeken wie zij zijn en wat hen bezielt.
Dit is een tegenovergestelde ontwikkelingsrichting, die te maken heeft met de overgang van de kosmische nacht naar dag. 
 

Tijdens de kosmische nacht hebben we ons steeds meer met de materie moeten verbinden. Dat deden we door ons trillingsgetal te verlagen, door elkaar te verzwakken in oorlogen, concurrentie en onderlinge strijd. Het was ook een weg van binnen naar buiten. 
 

Tijdens de kosmische dag zullen we ons vanuit onze verbinding met de materie opnieuw op het Goddelijke, op het licht in onszelf en elkaar gaan richten. Een weg van buiten naar binnen. 
 

De kosmische nacht is overigens even onmisbaar en belangrijk als de kosmische dag, zoals na elke dag een nacht volgt en zoals de seizoenen zich ieder jaar herhalen. Het een is ook niet beter dan het andere.
 

Door de veranderingen in de maatschappij in het brede kader te plaatsen van de overgang van deze tijdperken met hun tegenovergestelde ontwikkelingsrichting, zijn er voorspellingen te doen hoe de maatschappij zich in de toekomst gaat ontwikkelen.

Daarvoor moeten we eerst door een periode waarin oude structuren stap voor stap vervallen zodat er ruimte komt om nieuwe samenlevingsvormen op te bouwen.
 

Deze visie wordt door de huidige ontwikkelingen op onze planeet bevestigd. We zien dat de oude (economische, financiële en kerkelijke) structuren wereldwijd aan het vervallen zijn.
De realisatie dat we ons als mensheid in een andere richting moeten gaan ontwikkelen, wordt daarbij steeds algemener. 
 

Er spoelt als het ware een bewustzijnsgolf over onze Aarde. Er is daarbij een enorme zoektocht naar nieuwe normen en waarden, waarbij steeds meer mensen die zoeken in het spirituele. 

De verder aanbrekende kosmische dag maakt steeds meer mensen bewust van de enorme veranderingsprocessen op Aarde. Een kosmische dag breekt aan waarin licht, liefde en eenheid de plaats innemen van oude angsten en overtuigingen.


Eeuwenlang ontwikkelde de mensheid vooral zijn mannelijke, rationele en polariserende kant.
De reden hiervoor is met het aanbreken van de kosmische dag verdwenen. De tijd is aangebroken om de balans tussen de mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten te herstellen en op een respectvolle manier deel uit te maken van onze prachtige planeet.


Volgens de wet ‘zo binnen, zo buiten’ kan dat alleen door de verantwoordelijkheid te nemen voor ons zelf en ons leven en onze eigen, innerlijke balans te herstellen.