Het verschil tussen
kosmische nacht en dag

Van veel kanten hoor je dat we in de overgang zitten van het Vissen- naar het Aquarius tijdperk.
Het is veel minder bekend dat in deze tijd zeven tijdcycli tot een einde komen en opnieuw weer beginnen. Hiervan zijn de kortst durende cycli het Vissen- en het Aquarius tijdperk. Zij duren beide 2160 jaar.

De langstdurende cyclus van deze zeven cycli duurt 40.000 jaar. Het is dus een grote zeldzaamheid dat deze zeven cycli tegelijkertijd eindigen en opnieuw weer beginnen.
We bevinden ons in de overgang van een kosmische nacht naar een kosmische dag. Deze nacht heeft ongeveer 300.000 jaar geduurd. De kosmische dag, waarvan we nu aan het prille begin staan, zal even lang duren.

De overgang van deze kosmische nacht naar dag duurt ongeveer een kwart eeuw en is begonnen in 1989 en heeft geduurd tot en met 2012. Toch zijn we nog lang niet volledig in de kosmische dag ‘aangekomen’. Dat kan pas als we ons kosmische nacht verleden helemaal verwerkt hebben.

Verdichting


Dag en nacht zijn elkaars tegenpolen en daarom staan de spelregels van de kosmische dag en nacht lijnrecht tegenover elkaar. Als Aarde en mensheid hebben we deze laatste 300.000 jaar een ontwikkeling doorgemaakt waardoor we steeds verder verdicht zijn, we zijn materiëler geworden. Vanuit de overleveringen is het dan ook bekend dat wij als mensen in het Mu-tijdperk en het vroeg Atlantische tijdperk nog geen fysiek lichaam hadden.

Dit was dus een ontwikkeling van een hoog naar een lager trillingsgetal. Het was een ontwikkeling vanuit onze Goddelijke oorsprong - met zijn oneindig hoge trilling - richting de materie.
Symbolisch hebben we het Goddelijke, het Licht, de rug toegekeerd en zijn het donker ingegaan.

Moeilijke weg

De weg door de kosmische nacht is een moeilijke weg geweest. 
Doordat we het Goddelijke de rug moesten toekeren voelden we ons als een klein kind dat gescheiden wordt van z'n moeder. Het kind komt dan van alles te kort zoals liefde, aandacht, verzorging etc., etc. 


Door ons weggaan bij de Bron hadden we ook het gevoel van alles te kort te komen. 
Dit gevoel van te kort komen typeert de huidige maatschappij en toont zich in allerlei angsten. Angst heeft als basis een gebrek aan vertrouwen. Vanuit angst proberen we onder andere meer te verkrijgen dan we werkelijk nodig hebben. De arm/rijk verdeling op de wereld laat zien waar dit toe leidt.

Het verdichtingsproces, waarbij we ons steeds verder met de materie hebben verbonden, kon alleen ontstaan door een verlaging van ons trillingsgetal. Dit laatste deden we onder andere door elkaar te verzwakken. 
Dit hebben we op allerlei manieren gedaan met oorlogen, concurrentie (ook een soort oorlog), de stille oorlogen in heel veel huwelijken etc., etc.
 Het was dus een hele zware weg.

Het diepe leed die de twee wereldoorlogen hebben veroorzaakt heeft ons als mensheid zo in trilling laten verlagen, dat wij ook de laatste moeilijke stappen om ons nog verder met de materie te verbinden, hebben kunnen nemen.

Wat is de zin geweest van deze moeilijke weg de materie in? Het antwoord ligt in de opdracht die wij als mensheid hebben in de kosmische dag.

Verlichting


In de kosmische dag is het de bedoeling dat we ons vanuit onze verbinding met de materie opnieuw gaan verbinden met het Goddelijke. 


We zijn eigenlijk Goddelijke vonken met van oorsprong een heel hoog trillingsgetal.
 Door onze hernieuwde verbinding met het Goddelijke kunnen wij mee werken in het Goddelijk plan om het bewustzijn van de schepping te vergroten. Dat kan onder andere door de materie verder te bezielen en zo naar een hoger plan te brengen. Dat kun je pas doen als je zelf voldoende met de materie verbonden bent en daarvoor moesten we de zware weg gaan door de kosmische nacht. 


In de kosmische dag kunnen we het Goddelijke helpen het bewustzijn van de schepping verder uit te breiden. Daarbij is bewustzijn gelijk aan licht. Vandaar de uitdrukking: Ik zal mijn licht erover laten schijnen. We gaan dus als mensheid helpen licht in de duisternis te brengen, dat wil zeggen: de mate van bewustzijn in de schepping uit te breiden.
We zijn dan als het ware minischeppers die helpen de schepping naar een hoger plan te brengen.

Om dit te kunnen doen, moeten we onze trilling weer verhogen. Zoals het in de kosmische nacht de bedoeling was om elkaar te verzwakken en zo onze trilling te verlagen, zodat we ons echt met de materie konden verbinden, gaan we elkaar in de kosmische dag juist weer versterken en onze trilling verhogen, zodat we de materie naar een hoger bewustzijnsniveau kunnen brengen.


Om op deze wijze de materie te kunnen ‘bezielen’ is het de bedoeling dat we in de kosmische dag onze verbinding met de materie blijven behouden. Het is dus niet de bedoeling om in de kosmische dag onze verbinding met de materie weer los te laten.

Vergelijking kosmische nacht en dag

De volgende vergelijking geeft goed aan hoeveel gemakkelijker de weg door de kosmische dag zal zijn, vergeleken met die door de kosmische nacht.

Hoe vaak stoot iemand zich, dwars door een volledig donkere en ingerichte kamer lopend, in vergelijking met het aantal keren dat dit gebeurt in een verlichte kamer?

De kosmische nacht werd dan ook getypeerd door overleven, terwijl leven in verbinding en daardoor in overvloed, het thema is van de kosmische dag.

Geen echte heling mogelijk

Dit gevoel van overleven in de kosmische nacht werd nog eens versterkt doordat we maar zeer ten dele onze trauma's konden helen.
Als Goddelijke vonkjes trekken we van nature zo naar het Goddelijke toe dat we voor de weg richting de materie als het ware zandzakjes nodig hadden om onze ballon te laten dalen. Het was dus eenvoudigweg niet de bedoeling dat we onszelf konden helen om zo onze zandzakjes, onze ballast meteen weer los te laten.

Zo konden we onszelf alleen op het incarnatieniveau helen en niet op de hogere niveaus, het zielen, het wezens- en eenheidsniveau, die tussen ons en onze Goddelijke oorsprong liggen.

Verschillende niveaus

Vanuit onze Goddelijke oorsprong hebben we ons steeds verder los moeten maken van het directe contact en de eenheid met het Goddelijke.
De eerste fase van dit proces speelt zich af op het eenheidsniveau. Hierbij voelen wij ons in de omhulling van het Goddelijke, als een kind in de baarmoeder en voorvoelen dat we ons in de volgende fase zullen losmaken uit deze omhulling.
De volgende fase, het wezensniveau is te vergelijken met de geboorte van een kind, waarbij het kind zich als een zelfstandig wezen losmaakt van de moeder.

Dit losmaak proces uit de eenheid met het Goddelijke is een pijnlijk proces, waar op deze niveaus trauma’s uit overgebleven zijn. Deze trauma’s werken door tot in onze huidige incarnatie, maar konden in de kosmische nacht niet geheeld worden, puur omdat deze hogere niveaus voor ons onbereikbaar waren.

Vuil verplaatsen

De mogelijkheid om ons op incarnatieniveau te helen was er indirect zelfs op gericht om ons trillingsgetal te verlagen. Ziek zijn kan vergeleken worden met ‘vuil’ zijn. In deze vergelijking moet een heelwijze, om beter te kunnen worden, dit vuil oplossen.

Gedurende de kosmische nacht was het niet mogelijk dit vuil echt op te lossen, we konden het alleen buiten ons eigen systeem brengen. Daardoor kwam het in onze omgeving terecht en werden anderen er door verzwakt. Het gebeurde dan ook met enige regelmaat, dat een therapeut na verloop van tijd zelf ziek werd van het energetische vuil dat los kwam bij de behandeling van zijn cliënten.

Alles was er dus in de kosmische nacht op gericht om ons trillingsgetal te verlagen zodat we ons steeds verder met de materie konden verbinden. Zelfs in ons scheppingsplan waren er blokkades ingebouwd om ons te helpen ons trillingsgetal te verlagen.

Trilling verhogen

In de kosmische dag is het juist de bedoeling dat we weer in trilling gaan stijgen, dat we ons weer met het Goddelijke gaan verbinden. Dat is de reden dat spiritualiteit zo in de belangstelling staat.

Om onze trilling te verhogen is het de bedoeling dat we ons verleden, dat als een ballast werkt, gaan verwerken. Hierdoor kan onze ballon weer stijgen.

Transmuteren

We krijgen hier methoden voor aangereikt. Een van de mooiste is het transmuteren.
Transmuteren maakt gebruik van het licht van de kosmische dag. Door dit licht over onze problemen, ons donker, te laten schijnen worden ze opgelost.

Het is vergelijkbaar met de dageraad. Het licht van de zon laat het donker verdwijnen.
Er vindt daarbij nooit een strijd plaats tussen het licht en het donker. Het licht is dan ook van een hogere orde dan het donker. Pas als het licht zich weer terugtrekt is er weer plaats voor het donker.

Alle behandelingen, Verbindingen en producten die ontwikkeld zijn binnen het Wholism Project werken transmuterend. Bovendien werken ze ook op de hogere niveaus, zoals het wezens- en eenheidsniveau. Het is zelfs mogelijk met onze behandelingen om de blokkades die voor de kosmische nacht in je scheppingsplan waren ingebouwd nu weer op te lossen met behulp van twee Scheppingsplan Transmutatie Channelingen.


Door onze behandelingen, de Vitalisatie Verbinding en de Kracht Verbinding, ontvang je zelf automatisch de gave om op zielsniveau te transmuteren. Transmuteren is heel eenvoudig. Je richt je naar binnen en vraagt of datgene wat je dwars zit getransmuteerd mag worden. Een kind kan dus de was doen.
Zo ondoenlijk als het was om jezelf in de kosmische nacht werkelijk te helen, zoveel mogelijkheden ontstaan hiervoor in de kosmische dag.

Objectiviteit en subjectiviteit

Een ander belangrijk verschil tussen de kosmische nacht en de kosmische dag is het belang dat wij hechten aan objectiviteit.
De laatste paar honderd jaar hebben we ons als mensheid gericht op ‘objectiviteit’, alles moest bewezen kunnen worden. Het was een manier om onze wereld te onderzoeken.
In de kosmische dag gaan we ons meer richten op de subjectiviteit van onze beleving. Deze subjectiviteit zegt namelijk iets over ons zelf.


Elke gebeurtenis resoneert met onverwerkte dingen in ons. Zo’n onverwerkt stuk bepaalt hoe onze reactie zal zijn op een gebeurtenis. Als je bijvoorbeeld ooit door een slang bent gebeten, dan schrik je hevig of raak je zelfs in paniek als een slang tijdens een wandeling je pad kruist. Als je dit trauma niet hebt, dan kun je dit puur ervaren als een bijzondere gebeurtenis.
Ons onverwerkte verleden is dus de reden waarom mensen zo verschillend kunnen reageren op één en dezelfde gebeurtenis.
Deze reacties zijn daarmee subjectief en geven de mogelijkheid onszelf te leren kennen.


Sprekend voor de veranderende tijdgeest is dat de wetenschap, die objectiviteit hoog in het vaandel heeft, steeds meer ontdekt dat objectiviteit niet bestaat.

Wetenschappers ontdekten tot hun verbazing dat kwantumdeeltjes zich anders gedragen, als de onderzoeker hen bestudeert, dan in een situatie waarin het menselijk bewustzijn geen rol speelt. Het menselijk bewustzijn heeft dus een invloed op de materie.
Door de interactie tussen het menselijk bewustzijn en materie verdwijnt zo de objectiviteit.
Zelfs in dit bolwerk van objectiviteit begint de verschuiving naar subjectiviteit dus z’n weg te vinden.

Zekerheid

Het zoeken naar objectiviteit is uiteindelijk het zoeken naar zekerheid, naar houvast. Volkomen begrijpelijk als je door het donker van een kosmische nacht heen gaat.

We zoeken onze zekerheid in de kosmische dag niet meer buiten ons, zoals in de wetenschap of in het geloof, maar in ons zelf. Dit is een weg waar we heel veel kunnen leren van en over ons zelf en daardoor ook over anderen.

Het begin van deze weg is jezelf de vraag te stellen: Waarom reageer ik zo anders, wat zegt dat over mij? De oneindige intelligentie van ons menselijk systeem zal je dan naar het antwoord leiden, zal je daar bewust van maken. Dat hoeft niet à la minute te gebeuren, maar het gebeurt zeker als je je er voor openstelt. Zo leer je jezelf kennen en kun je trauma’s omzetten in wijsheid. Dit is een weg die je zekerder en zelfbewuster maakt, diep verankerd in jezelf. Het leven wordt daardoor steeds lichter en vreugdevoller.

Levensvragen

Essentiële levensvragen zoals: ‘Wat is de zin van het leven?', ‘Hoe blijf ik gezond', ‘Hoe word ik gelukkig', ‘Hoe houd ik mijn relatie goed', en ‘Hoe verrijk ik mijn leven door ontwikkeling' staan centraal in de kosmische dag.

Deze vragen vormen een leidraad bij de behandelingen en Verbindingen van het Wholism Project. Zij bieden hulp en ondersteuning om door de ontwikkeling heen te gaan die je leert om echt te leven in plaats van alleen te overleven.

Lees meer over deze overgangstijd.
Lees meer over de artikelen reeks 'De kosmische dag en .........'