Hester Tielrooy in gesprek met Karin Knijnenburg

Karin woont al enkele jaren op La Palma en is iedere zomer een paar weken in Nederland.
Een mooie gelegenheid dus voor mij om haar te ontmoeten en te spreken over haar relatie met het Wholism Project.

Ze stelt voor om af te spreken bij Kasteel Haarzuilens en ik vraag haar of ze misschien in een vorig leven kasteelvrouwe is geweest. “Niet dat ik weet, maar ik ben in dit leven wel stalknecht geweest, dus misschien speelt dat mee in mijn keuze” is haar antwoord.

Onder het genot van een kopje thee en stukje taart in het Koetshuis steekt ze van wal.

Eerste kennismaking

Mijn eerste kennismaking met het Wholism Project was rond 1998 met het zout, dus met Ozaliet en Benzoliet.

De aanloop was begonnen in 1995, toen ik opeens van de ene op de andere dag mijn bed niet meer uit kon. Daarvoor had ik een erg actief leven: 4 dagen werken, een full time studie, bijna elke dag naar de sportschool en ik was ook nog een feestbeest.

Ik dacht dat ik geveld was door een griepje, maar de weken werden maanden. Na 9 maanden stelde een internist de diagnose: langdurige aanwezigheid van de ziekte van Pfeiffer.
Mijn leven bestond uit 20 uur op bed liggen en 4 uur op de bank. Ik was zo ziek, kon echt niets meer en werd na 2 jaar arbeidsongeschikt verklaard.

De internist kon, afgezien van de diagnose stellen, niets voor mij doen waardoor ik – gelukkig – al snel bij de alternatieve geneeswijzen terechtkwam.

De plek waar ik woonde, een hofje in Den Haag, was energetisch een ramp en bijna alle buren hadden gezondheidsklachten. Een jongere buurvrouw had al jaren dezelfde klachten als ik en haar huisarts zette zich speciaal in voor ME patiënten, onder andere met een bio-resonantie apparaat.

Hij testte allerlei ellende bij mij, maar ging ook testen waar ik baat bij zou hebben. Bij Ozaliet sprong de meter blij uit. Hij zei: “ik zeg niet snel dat iemand iets moet doen of innemen, maar dit is wel heel goed voor jou”.

Verwezenlijk je Levensopdracht behandeling


Ondertussen was ik nagenoeg uit beeld van het Wholism Project, al bleef mijn huis geneutraliseerd en droeg ik de beide hangers, dus zowel Ozaliet als Be-O-liet.
Dat ik mijn ontwikkeling blokkeerde door ze allebei tegelijk te dragen wist ik toen nog niet.

In 2008 was ik bezig om mijn definitieve verhuizing naar La Palma voor te bereiden, toen een hele goede vriendin mij belde met de mededeling dat ze alvleesklierkanker had en niet lang meer te leven had.

Zij had geen familie in Nederland, ik heb haar samen haar andere vrienden en vriendinnen verzorgd en de afspraak gemaakt: 'Als je overleden bent, kom je me wel even vertellen of het echt allemaal is zoals we denken'.
Overigens was zij in de jaren daarvoor ook één van de deelnemers aan de bijeenkomsten met Bas en Martien.

Vlak na haar overlijden is ze inderdaad op bezoek geweest. Ik had een hele heldere droom, waarin we een tijd op mijn bed hebben zitten praten, maar waar het gesprek over ging kon ik me niet meer herinneren.

Wel keek ik voor het eerst sinds tijden weer eens op de site van het Wholism Project. Daar las ik over de Verwezenlijk je Levensopdracht behandeling, waarvoor nog net voor mijn vertrek een bijeenkomst gepland was in Delft.

Ik meldde me direct aan voor een van de laatste “live” behandelingen. Na de behandeling kwam ik heel snel in het stralende “vakantiegevoel”, ik voelde me echt geweldig, maar daar bleek het nog veel te vroeg voor.

Kooltjes uit het vuur halen

Na de Verwezenlijk je Levensopdracht behandeling in 2008 ben ik het hele rijtje ontwikkelingsbehandelingen gaan doen. Aanvankelijk nog rustig aan, maar later zo snel als toegestaan.

Ik doe het voor mijn gevoel niet alleen voor mezelf, maar ook voor de groep mensen die te ver heen zijn om nog een positieve draai aan het leven te kunnen geven. Ik deel met die mensen het niet hier op Aarde willen zijn, maar ik ben niet zo ver doorgeschoten in destructief gedrag en vluchten.

Dus ik haal de kooltjes uit het vuur, via het morfogenetische veld hoop ik de weg voor hen gemakkelijker te maken. Tegelijkertijd krijg ik zelf dankzij het Wholism Project ook steeds meer vrede met het hier op Aarde zijn.

Ik heb nooit de ambitie gehad om therapeut te worden, maar vind het wel mooi om te merken als het spontaan door me heen werkt bij vrienden en bekenden.
Transmuteren voor anderen gebeurt automatisch sinds de In God behandeling.
Ik heb nog een paar behandelingen te gaan en er zullen ongetwijfeld nog weer nieuwe behandelingen bij komen.

Verbindingen

Mijn huis in Den Haag is nog steeds geneutraliseerd met de Benzoliet Piramide methode en ik heb informatie erover voor de huurders achtergelaten.

Voor mijn appartement op La Palma heb ik de Benzoliet Octaëder geïmporteerd en die na de komst van de Verbindingen geüpdatet. Ik wist precies aan wie ik de Octaëder, de zakjes Benzoliet en de Ozaliet hanger door moest geven.

Ik ben erg blij met de Verbindingen, want ik heb ze keihard nodig. Misschien juist daarom ga ik niet met de Neutralisatie Verbinding huis zitten spelen, ik laat hem gewoon optimaal staan.

De proef met muziek in verschillende Hertz frequenties heb ik wel gedaan, eigenlijk de enige keer dat ik de Neutralisatie Verbinding huis even “uit” (heel laag) gezet heb.

Andere Verbindingen zoals de Vitalisatie, Kracht, Balans Herstel, Licht en Lichtwezen, loop ik zo nu en dan door om ze optimaal te zetten voor de situatie of het proces waar ik op dat moment inzit.

Wens voor het Project

Mijn wens voor het Wholism Project is dat er steeds nieuwe dingen komen, behandelingen en mooie impulsen.

Ik vind het Project een spannend, bijzonder avontuur en ik kan me mijn leven eigenlijk niet meer voorstellen zonder. Waar voor anderen werk of gezin de rode draad is in hun leven, is het Wholism Project dat voor mij.

Zie ook het ervaringsverslag van Karin, waarin zij beschrijft wat de behandelingen voor haar gedaan hebben, in het artikel Ziek worden en genezen onder het kopje ‘Een ervaring’.